Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایسکانیوز»
2024-04-27@20:01:35 GMT

کدام بیماری روانی کچلتان می‌کند؟

تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۵۴۸۲۳

کدام بیماری روانی کچلتان می‌کند؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بعد از مدتها خود را در آینه نگاه می‌کند و با تعجب از خود می‌پرسد: «من چرا جلوی موهام کم‌پشت شده؟ من که ریزش مو ندارم! مرتب هم به موهام می‌رسم...» مادرش که حرفای او با خودش را شنیده پاسخ می‌دهد: «از بس که موها و ابروهاتو می‌کنی. هروقت سرت تو گوشیه بدون اینکه متوجه بشی با موهات بازی می‌کنی و اونارو می‌کنی.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

..»

بیشتر بخوانید: عاداتی که شما را به بیماری تیروئید مبتلا خواهد کرد

حتماً برای شماهم پیش آمده که بدون اینکه متوجه باشید، با موهایتان بازی کنید و مدام آنها را با دست بکشید. اختلال کندن موها یا تریکوتیلومانیا یک اختلال روانی است که بسیاری از افراد بدون آنکه بدانند به آن مبتلا هستند. اکثر این افراد زمانی متوجه ابتلا به این اختلال می‌شوند که علائم ظاهری این بیماری را در خود مشاهده کنند. در این گزارش عوامل، عوارض و چرایی ابتلا به اختلال «تریکوتیلومانیا» را بررسی خواهیم کرد.

اختلال کندن موها چیست؟

«تریکوتیلومانیا» یک اختلال روانی است که فرد مبتلا بر خلاف تلاش‌های مکرر برای متوقف کردن این عمل، میل مکرر به کندن موهای خود در قسمت‌های سر و یا سایر بخش‌های بدن دارد. تریکوتیلومانیا در برخی از افراد خفیف و قابل مدیریت است؛ اما در بعضی افراد میل به کشیدن مو بسیار زیاد است و بدون درمان بهتر نخواهد شد.

علائم و نشانه‌های ابتلا به اختلال کندن موها

شاید شما هم فردی باشید که با موهای خود زیاد بازی کنید اما از علائم ابتلا به این بیماری اطلاعاتی نداشته باشید. کشیدن مو کف سر، ابرو و مژه‌ها و گاهی از سایر بخش‌های بدن به صورت مکرر، تجربه احساس هیجان و اضطراب «قبل از کندن موها و یا زمانی که فرد تلاش می کند در برابر کندن مو مقاومت کند»، احساس لذت و آسایش پس از کندن مو، از دست دادن حجم قابل توجهی از موها، گاز زدن جویدن یا خوردن موهای کنده شده، بازی با موی کنده شده و یا مالیدن آن به لب ها و صورت، تلاش مکرر اما بدون موفقیت برای قطع یا کمتر کندن موها، مشکلات جدی یا ناراحتی در محیط کار، مدرسه و سایر موقعیت های اجتماعی و ... از جمله علائم ابتلا به این اختلال است.

گفتنی است بسیاری از افراد مبتلا به اختلال کندن مو عادت به کشیدن پوست، جویدن ناخن و لبهایشان نیز دارند. گاهی کشیدن موی حیوانات خانگی یا عروسک یا حتی کندن پرز از روی لباس و پارچه هم می تواند نشانه این اختلال باشد.

چرا این افراد موهایشان را می‌کنند؟

کندن مو در این افراد می‌تواند متفاوت باشد. بعضی از افراد آگاهانه و برای کاهش استرس و ناراحتی خود موهایشان را می‌کنند. همچنین کندن مو می‌تواند خودکار باشد، بعضی از افراد بدون این که متوجه باشند موهای خود را می‌کنند. یکی دیگر از دلایل ایجاد این اختلال، با احساسات فرد در رابطه است؛ برای بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال کندن مو راهی برای مقابله با احساسات منفی و ناخوشایند مثل استرس، اضطراب، تنش تنهایی و خستگی است. یا برعکس، افراد مبتلا به اختلال تریکوتیلومانیا اغلب با کندن موی خود احساس رضایت و تا حدی تسکین می‌کنند.

همچنین وجود عواملی دیگری مانند دلایل ژنتیکی و یا سوابق خانوادگی، سن «در بازه سنی ۱۰ تا ۱۳ سال رخ می‌دهد»، افسردگی، اضطراب، وسواس فکری، استرس و... می تواند خطر ابتلا به این اختلال را افزایش دهند.

عوارض روحی و روانی ابتلا به اختلال «تریکوتیلومانیا»

عموماً این اختلال زمانی جدی گرفته می‌شود که از خود علائم ظاهری نشان دهد و تا قبل از آن خیلی برای افراد ملموس نیست. اگرچه ممکن است تریکوتیلومانیا مشکل جدی‌ای به نظر نرسد اما می‌تواند تاثیرات منفی و اساسی بر روی زندگی فرد مبتلا داشته باشد.

اختلالات عاطفی، احساس شرمندگی، تحقیر و خجالت زدگی، داشتن عزت نفس پایین، افسردگی و اضطراب، مشکل در عملکرد اجتماعی و کاری «به دلیل نداشتن عزت نفس لازم»، اجتناب از شرکت در فعالیت‌های اجتماعی و فرار از موقعیت‌های شغلی، آسیب دیدگی پوست و مو، عفونت و ایجاد زخم در پوست سر و... از جمله عوارض ابتلا به این اختلال است.

چگونه این اختلال را تشخیص دهیم؟

ارزیابی و تشخیص ابتلا به این بیماری می‌تواند از مطرح کردن سوالات و بحث کردن درباره از دست دادن موها، از بین بردن سایر علل احتمالی کندن مو یا ریزش مو از طریق آزمایش‌هایی که پزشک تعیین می‌کند، تشخیص هر گونه مشکل فیزیکی یا روانی که ممکن است با این اختلال در ارتباط باشد و ... صورت گیرد.

چگونه این اختلال را درمان کنیم؟

افراد مبتلا به اختلال کندن موها به صورت مرتب به دنبال راه چاره‌ای برای درمان این معضل هستند. از آنجایی که این بیماری ریشه در عادت‌های رفتاری و مشکلات روانی دارد باید با یکی از روش‌های زیر درمان شود.

معکوس سازی عادت: رفتار درمانی، درمان اولیه برای «تریکوتیلومانیا» است. در این روش فرد مبتلا یاد می‌گیرد که چگونه در موقعیت‌هایی را که ممکن است موهای خود را بکند، رفتارهای دیگر را جایگزین آن کند. معکوس کردن عادت شامل هدایت سریع دست از موها به جای دیگری و یا رفتارهای جایگزین مانند مشت کردن انگشتان می‌شود.

درمان شناختی: این نوع از درمان می‌تواند به فرد مبتلا کمک کند تا باورهایی را که به «تریکوتیلومانیا» منجر می‌شوند را شناسایی و آنها را تغییر دهد.

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد: در این درمان به فرد کمک می‌شود تا تمایل به کندن موها را بدون کندن مو بپذیرد. «یعنی با میل به کندن مو کنار

بیاید بدون این که موهایش را بکند.»

دارو درمانی: اگر چه تاکنون هیچ دارویی از طرف سازمان غذا و دارو برای درمان «تریکوتیلومانیا» تایید نشده است؛ اما از نظر برخی متخصصان ،استفاده از برخی داروهای ضدافسردگی می‌تواند در کنترل علائم این بیماری کمک کننده باشند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر فرد مبتلا نتواند دست از کندن موی خود بردارد، یا در اثر کندن مو از ظاهر خود احساس خجالت کرده و معذب باشد باید به پزشک مراجعه کند.

انتهای پیام/

کد خبر: 1216367 برچسب‌ها دانستنی ها

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: دانستنی ها ابتلا به این اختلال افراد مبتلا اختلال کندن مو فرد مبتلا موهای خود

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۵۴۸۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شانس درمان کودکان مبتلا به سرطان در ایران ۷۰ درصد است

محسن روز رخ، ظهر امروز و در نشست خبری کنگره یاد شده که با رویکرد درمان چندتخصصی تومورهای مغزی کودکان، ۲۶ تا ۲۸ اردیبهشت جاری در تهران  برگزار می شود، در پاسخ به قدس با بیان  این مطلب افزود: درمان ۶۵ تا ۷۰ درصدی کودکان سرطانی در ایران در حالی است که این رقم در ترکیه ۶۰ درصد و در دیگر کشورهای منطقه زیر ۵۰ درصد است.

وی درمان سرطان کودکان را در کشورهای پیشرفته دنیا ۸۰ تا ۸۵ درصد عنوان کرد و گفت: این که در شرایط موجود ۶۵ تا ۷۰ درصد کودکان مبتلا به سرطان در کشور درمان می شوند واقعاً اتفاق چشمگیری است.

وی در پاسخ به پرسش دیگر قدس، درباره مهمترین دلایل ایجاد سرطان در بین کودکان ایرانی هم گفت: دلایل مختلفی در این زمینه نقش دارند و یک عامل منحصر به فرد را در  ابتلای کودکان به سرطان نمی سراغ گرفت؛ عواملی محیطی،  وراثت، تغذیه می تواند در ایجاد سرطان کودکان دخیل باشد. البته درصد آن ها با یکدیگر متفاوت است؛ برای مثال شاید در برخی از انواع سرطان ها ژنتیک و در بعضی دیگر، تغذیه و محیط بیشتر نقش داشته باشند. اما همه این عوامل در ایجاد سرطان در کودکان دخالت دارند و به همین دلیل است که ما یک درمان واحد را برای سرطان ها نداریم. چون وقتی دلیل بیماری را بدانیم درمان آن راحت خواهد بود و این که درمان سرطان ها بسیار سخت است به این خاطر است که علت اصلی آن دقیقاً مشخص نیست. البته شاید در آینده این دلیل اصلی تشخیص داده شود و درمان آن راحتر صورت گیرد.

وی با اشاره به این که بر اساس آمارها در دنیا، سرطان کودکان یک درصد کل سرطان ها را تشکیل می دهد، افزود: یعنی سرطان در بین کودکان خیلی شیوع ندارد با این وجود سالانه در آمریکا ۵۵ هزار  مورد جدید سرطان کودکان ثبت می شود و در ایران نیز سالانه حدود ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰  مورد جدید سرطان کودکان ثبت می شود .

می خواهیم در درمان کودکان مبتلا به سرطان به آمار کشورهای توسعه یافته برسیم

آراسب احمدیان، مدیر عامل موسسه محک، هم در این نشست خبری با بیان این که باید پذیرفت که سیستم بهداشت و درمان هر کشوری  تابعی از وضعیت اقتصادی آن کشور و سهمی است که از تولید ناخالص داخلی آن می برد، تصریح کرد: بنابراین در درمان کودکان مبتلا به سرطان باید این طور نگاه کنیم آنچه که امروز در بیمارستان محک اتفاق می افتد به لطف تامین منابعی است که از سوی خیرین صورت می گیرد. در واقع کمک های خیرین ما را قادر کرده است تا روش های درمانی متفاوت تری را نزدیک به روش های روز دنیا پیاده کنیم و همچنین داروهایی را که مورد نیاز کودکان سرطانی است تامین کنیم . در واقع این موضوع – کمک های مردمی-  موجب شده تا در درمان  کودکان سرطانی نسبت به میانگین کشوری جلوتر باشیم؛ اما این به این معنا نیست که می توانیم به رقم های ۸۰ تا ۸۵ درصدی کشورهای توسعه یافته در درمان کودکان سرطانی  نزدیک شویم. چون بخشی از این اختلاف فاصله به شرایط اقتصادی کشورها بر می گردد که محک به همت خیرین نیکوکارش تلاش می کند تا روز به روز این فاصله را کمتر کند. در واقع  ما سعی داریم تا تمام محدودیت ها را البته تا جایی که ممکن است پشت سر بگذاریم تا به آمارهای کشورهای توسعه یافته  در درمان کودکان سرطانی برسیم.

درمانی قطعی ۱۶ هزار کودک مبتلا به سرطان توسط بیمارستان محک

دکتر میترا قالیبافیان، آنکولوژیست و عضو هیئت علمی دانشگاه نیز در ادامه این نشست، از تشکیل ۴۲ هزار پرونده مبتلا به سرطان در بیمارستان محک از زمان تاسیس موسسه محک تاکنون خبر داد و گفت: طبق گزارش های موجود ۱۶ هزار کودک مبتلا به سرطان کاملاً درمان شده و به خط پایه زندگی برگشته اند. 

وی با اشاره به این که هرچند تومورهای مغزی دومین نوع شایع سرطان در کودکان است اما نخستین عامل مرگ کودکان محسوب می شود، افزود: کودکانی که مبتلا به تومور مغزی هستند و تحت درمان قرار می گیرند و زنده می مانند با عوارض دیررس درمان دست به گریبان می شوند. بنابراین در طول زمان متوجه شدیم که درمان تومورهای مغزی کودکان نیاز به یک برخورد متفاوتی نسبت به بزرگسالان دارد.

 وی در همین زمینه افزود: دومین نکته ای که با پیشرفت علمی متوجه شدیم این است که تومورهای کودکان با تومورهای بزرگسالان کاملاً متفاوت است: یعنی اگر حتی یک اسم داشته باشند اما رفتارشان در کودک به نسبت بزرگسال متفاوت است. این موضوع ما را به اینجا رساند که برخورد تیم درمان و تیم پشتیبانی با کودکی که دچار تومور مغزی است باید متفاوت باشد. از این رو هدف چهارمین کنگره دوسالانه آنکولوژی این است که این تفاوت برخورد در درمان کودکان مبتلا به سرطان را در قیاس با بزرگسالان، نمایش دهد.  

وی با تاکید بر این که کودکان نجات یافته از سرطان نیازمند بازتوانی درازمدت هستند، تصریح کرد: این نوع کودکان پس از درمان وقتی به جامعه باز می گردند با محدودیت هایی مواجه می شوند بنابراین باید برای بازتوانی آن ها از همان روز نخست فکری شود.

قالیبافیان، با اشاره به این که زمان بقای کودکان مبتلا به تومور سرطانی به زمان مراجعه به پزشک بستگی دارد، افزود: کودکان به عوارض درمان بیماری سرطان نسبت به بزرگترها حساس‌تر هستند.جراحی، شیمی درمانی و رادیوتراپی سه روش درمانی در کودکان سرطانی است. در مجموع برخی کودکان پس از ۵سال درمان، کاملاً بهبود می یابند.

درمان آنکلوژی نیاز به یک کار تیمی دارد

هادی موسی خانی، فوق تخصص آنکلوژی هم در ادامه این نشست از درمان ۲۰ درصد کودکان ایرانی مبتلا به سرطان توسط بیمارستان محک خبر داد و گفت: درمان آنکولوژی به یک کار تیمی نیاز دارد و موسسه  محک به این موضوع توجه خاصی دارد. استادان این بیمارستان سابقه هیئت علمی دانشگاه دارند و همه آنکولوژیست‌ها آرزوی کار کردن در بیمارستان محک را دارند.

محمود مصدق

دیگر خبرها

  • مراقب باشید بیماری ترانه علیدوستی را نگیرید | این افراد در معرض «سندرم DREES» هستند
  • شانس درمان کودکان مبتلا به سرطان در ایران ۷۰ درصد است
  • بیماران«ای‌ال‌اس» با امانت دادن تجهیزات به یکدیگر زنده‌اند
  • ۷میلیون ایرانی مبتلا به دیابت؛ زخم‌های دیابت، از سرطان کشنده‌تر است
  • مردی که ۶۱۳ روز کرونا داشت، فوت کرد
  • آیا کندن موی سفید باعث زیاد شدن آن میشود؟
  • ۱۰۰ کودک مبتلا به اوتیسم در نیشابور شناسایی شدند
  • شناسایی ۱۰۰ کودک مبتلا به اوتیسم در نیشابور
  • پایش سلامت روان در کشور؛ دومین اختلال روانی درمیان ایرانیان چیست؟
  • «مه مغزی» عارضه جدید کرونا